Güneşe Ergen Çocuklar
“Derme çatma bir çadırdır hayat,
İpliği döküldükçe yürek sökülür…” Avuçlarımda hacıyatmazlar Güneşi gölgeliyor umutlar Alışkın ayaklarım Ellerim üryandır Ellerinize… Uzatın lütfen! İç açılarına bölelim hayatı Saf gülüşler bende kalsın Gökkuşağını siz çalın Zaten yarım eski Renklerim siyaha Perdeli… İmgeleri kanatalım Şiirde düşmez artık Deli bir martının Kanadından… Hadi çocuklar; Sakızlara bulayalım Ürkek sokak lambalarını Gideceği yeri unutsun Noel Baba Bu kış bizim umutları teyellesin Mesela; Süsleyelim bir çadırı Yıkılmasın duvarları Avurtlarımda Anne kokusu Gün soluklarında depremim Son diyorum; Son kez! Kovmayın kapınızdan Bu bakışları… Çünkü her bakış Dünyaya bedeldir… Güneşe ergen soluklandım ellerinizde… 03.01.2012 |
kar altında
.