Bir Demet Şiir
BİR DEMET ŞİİR
1. AR Yüzde varsa ar, Yüz, güzelliğini kalpten alır. Gözde varsa ar, Göz, güzelliğini ruhtan alır. Gönülde varsa sevgi, aşk, muhabbet, Gönül güzelliği, sevgiyi, aşkı, muhabbeti Hak’tan alır. 21.01.2011 Cahit KARAÇ 2. ALDANMAK Bakmayı bilmeyen göz, Duyduğunu anlamayan kulak, Söylemeyi bilmeyen dil, Yalan karşısında kızarmayan yüz, Sadece karşısındaki seni, beni değil, Kendini aldatır. 21.01.2011 Cahit KARAÇ 3. GÖR DÜNYAYI Yüzün temizse, Bak aynaya, Gör kendini. Kalbin temizse, Bak karşındakinin yüzüne, Gör kendi yüzünü. Gönlün temizse, Bak yaratılana Gör dünyayı Etme kötülük, zulüm kimseye… 21.01.2011 Cahit KARAÇ 4. İNSAN ve ŞEYTAN Başta akıl, Gözde perde, Yüzde ar, Varsa; İşte ona, insan denir… Yoksa, Başta akıl, Gözde perde, Yüzde ar, İşte ona da şeytan denir… 21.01.2011 Cahit KARAÇ 5. AÇ GÖZLÜLÜK Utanmazda aranmaz, Başta akıl, Yüzde ar, Sözde edep… Olsa da; Başta akıl, Akılda bilgisi, Tamahsa kendisi, Doymaz gözü, Bitmez isteği… 21.01.2011 Cahit KARAÇ 6. NEFİS Azgınsa insanın nefsi, Yoktur onun dünyada doğrusu, Eğridir her isteği. Geçmek bilmez, Hiçbir zaman, Düşmanlığı, Öfkesi, kini, nefreti garazı… 21.01.2011 Cahit KARAÇ 7. İSTER İYİ İSTER KÖTÜ YAŞA Bu dünyada; Hak yanında Ben neysem, sen de O’sun. Ne ben, senden iyiyim. Ne de sen, benden kötüsün. İyi ya da kötü Yarın Hak yanında belli olur. Şimdi var git yoluna. İster iyi, İster kötü yaşa… 21.01.2011 Cahit KARAÇ 8. SÖZ ve GÖZ 2 Söz söylemeyi, Bilmeyen dilin dikenden farkı yoktur, Ya yüz yırtar, Ya kalp. Bakmayı bilmeyen göz, Ya gönül yıkar, Ya düşmanlık yaratır… 21.01.2011 Cahit KARAÇ |
1.
Yüzde varsa ar,
Yüz, güzelliğini kalpten alır.
Gözde varsa nur,
Göz, güzelliğini ruhtan alır.
Gönülde varsa sevgi, aşk, muhabbet,
Gönül, güzelliğini Hak’tan / Allah’tan alır.
2.
Bakmayı bilmeyen göz,
Duyduğunu anlamayan kulak,
Söylemeyi bilmeyen dil,
Sadece kendini değil,
Hem karşısındakini,
Hem de Hak’ı / Allah’ı aldatır.
3.
Yüzün temizse,
Bak aynaya.
Kalbin temizse,
Bak kendine.
Gönlün temizse,
Bak yaratılana.
Ruhun temizse,
Bak Hakk’a.
4.
Başta akıl,
Gözde perde,
Yüzde ar,
Varsa;
Ona insan denir.
Yoksa;
Başta akıl,
Gözde perde,
Yüzde ar,
Ona da şeytan denir.
5.
Utanmazda aranmaz,
Başta akıl,
Gözde fer,
Yüzde ar,
Sözde edep.
Olsa da;
Gözde feri,
Başta bilgisi,
Tamahsa kendisi, / Aç gözlüyse insan,
Doymaz gözü,
Bitmez isteği.
Azgın nefsine,
Yenik düşerse,
Bir kere insan,
Geçmek bilmez,
Öfkesi, kini,
Nefreti, garazı.
6.
Bu dünyada;
Ben, neysem,
Sen de O’sun.
Ne ben,
Senden iyiyim.
Ne de sen,
Benden kötüsün.
7.
Söz söylemeyi,
Bilmeyen dil,
Kendini aldatır.
Bakmayı bilmeyen göz,
Hem kendini,
Hem gönlü aldatır.
07.01.2011
Cahit KARAÇ
Anlamlı ve güzel dizelerdi, değerli şairi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.