YALANMIŞ
yine esir düştüm mahzenin karanlıklarına
bildik yer bildik acılar bedenim sızlar ruhum sıkışır köşede böylemi olmalıydı güneşi görmeden sözler vaadler asılımı kalmalıydı bir gecede el oluyor sevenler büyük aşkım dediğinin külleri ellerinden kayıyor umuda yolculuğun batalıkta son buluyor sonra leş gargalarıyla başbaşa yine esir düştüm mahsenin karanlıklarına bu son düşüştü parçalanan bedenimde inanmam artık ne sevenlere nede yüzlere candan yanan bir el kalmamış yalan dünya herşeyin yalanmış ben gibi sen gibi sem_39 |
Güzel çalışmanızı kutlarım.Yüreğiniz dert görmesin.Güzel sevilere.RABATLI