Geleneksel halk şiirimizi serbest yazılan şirlerden ayıran önemli bir farklılığı var biliyorsunuz.Şiirin içeriğinden imgesel kurgularından anlam bütünlüğünden önce yüzyıllardır oturmuş ve bilinen kalıplarına kafiye ve redif kurallarına ayak uyumluluğuna uygun bir biçim arzetmesi gerekiyor.Şiirin anlam kurgusu, iç ahengi, imgesel soyutlama ne kadar başarılı olursa olsun bu kalıplara uymuyorsa elbette hiç bir anlam ifade edemiyor...Kurallarıyla yazılmış bir şiir okuduğumu tebriklerimle belirtmek istedim birinci olarak...

İkinci bir husus ta seslendirilmiş bir şiirin (özel yeteneği katmıyorum hadi o bir tarafta kalsın) en azından teknik bir takım özellikleri taşıması gerekiyor.Ses kirliliğini sıfır noktasına çekememiş bir seslendirmenin arpadan çok samanla uğraştığını ifade etmek istiyorum.Ayrıca arka plandaki fon sesinin mutlaka okuyucunun sesini bastırmaaması gerekiyor. her kesin anlayamayacağı daha derindeki teferruatlara girmek istemiyorum ama bazen öyle sesli şiirlerle karşılaşıyoruz ki gürültüden dolayı şiiri de okumadan sayfadan ayrılmak zorunda kalıyoruz...

Dinlemekten ve okumaktan keyif aldığım bir sesli şiirle karşılaştığımı belirterek şaireyi tebrik ediyorum sevgimle selamlıyorum...

avrasya tarafından 1/3/2012 6:40:44 AM zamanında düzenlenmiştir.