Hep örnek aldık batılaşmayı.
Hep onların izinden gittik..
Bayramlarımızı unuttuk
Beyramlarını bayram edindik!
.........................................
Oysa ki o kadar
Güçlük çekiyorduk ki
.........................................
Benliğimiz olmadan
Benlik olarak gördüklerimizi,
Hiç umrumuzda değildi.
Örf adetlerimiz
Yontulmuş taş gibi her yöne şekil alırken …
Onlar beynimize beynimize desenleri işliyorlardı..
Halbu ki
Onlar biliyorlardı
Kukla olduğumuzu
Aramızda istisnalar vardı
Ama;
Neye yarardı ki...
Bir kere onların
İzinden gitmeye başlamıştık.
Monoton hayatı yaşamamak için,
Yakıyorduk kendimizi...
........................................
Hep melhem gibi
Yumuşak sayardık kendimizi.
Neden sorusu kafamızda monarşi kurarken,
Bizler, insan olmaktan kaçmiştik
Onların AYI n günlerini, günah çıkartmalarını,
Cennetten arsa almalarına inanmıştık.
...........................................................
Hiç.
Ramazan, Kurban bayramlarını
Hatırlamıyorduk...
..........................................................
Bizler…
Müslüman olduğumuzu sanan
Fakat:
Müslüman olamayan bir toplumduk.
Herkes kendi uykusunda yatar
Kendi uykusunda uyanmaya çalışır...
.......................................
......................................

Kimse,
Uçan güvercinin yaşamını bilmez
Kavurtan ateşin
Vucudumuzda derin izler bırakacaklarını sanmazlardı...