Bu son seslenişim, son ilkbaharım,
Bir daha dalında açmayacağım.
Tükenen ömrümden bir gün sayarım,
Gönül kapısını açmayacağım.

Sözlerin bir kurşun, bakışın tehdit,
Kalbime vurursun amansız kilit,
Sevda meclisimden uzaklara git,
Gönül kapısını açmayacağım.

Gökte yıldız, güneş; bak ayet ayet,
Cefâna, zulmüne etmem şikayet,
Yolların sonuna geldik nihayet,
Gönül kapısını açmayacağım.

Eller söz söyledi, sen ise sustun,
Sonsuz güvenimi temelden sarstın,
Oysa sen kalbimde ilk ve esastın,
Gönül kapısını açmayacağım.

Kapattım kapımı sevdaya bir bir,
Senden çektiklerim âzâb-ı kabir,
Tanrı’dan dileğim bir tutam sabır,
Gönül kapısını açmayacağım.

Sen hercâi çiçek, hercâi yârsın,
Gönlüme her mevsim yağan o karsın,
Kanayan yaramı yâd eller sarsın,
Gönül kapısını açmayacağım.

Aşkınla kavrulup, inlese sazım,
Alnımdan silinmez, şu karayazım
Göklere ulaşsa dilde niyâzım,
Gönül kapısını açmayacağım.