Vicdanım uyutmadı dün gece uyumadım
Senin vicdanın var mı diye sorma Ayten’im
Yaşım kırkı geçse de demek ki büyümedim
Neden diye sorup da yorma beni Ayten’im

Nedir senin elinden çektiğim bunca çile
Taş olsa dayanmazdı bir gün gelirdi dile
Beni aldattığını görüp de bile bile
Sustum deyip de beni vurma sakın Ayten’im

Dört çocuk verdim sana her birisi bir aslan
Firdevs’i gelin ettik sıra Gamze’de uslan
Kemal boyunu tuttu dön de sırtını yaslan
Dostum deyip de beni kırma sakın Ayten’im

Sus sakın dostum deme unutalım her şeyi
Çıkardım hayatından Fatmagül’ü Ayşe’yi
Tutuşturup elime rakı dolu şişeyi
Küstüm deyip de beni sürme sakın Ayten’im

İnan benim suçum yok kadınlarda bütün suç
Yoksa senin üstüne gül koklar mıydım ben hiç
Kimisi çok şehvetli kimisi sevgiye aç
Kustum deyip de beni yerme sakın Ayten’im

Sen ki gönül tahtımdan hiç inmeyen Ece’msin
Sen ki ahir ömrümde nurlanmış tek gecemsin
Sen ki Tanrıdan sonra güvendiğim yücemsin
Kestim deyip de beni dürme sakın Ayten’im