)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-314-)(-)(-)(
--------------------------------------------------------------------------------
**************** Arkadaş **************** Kışın şehirdeyim yazın köydeyim Gezer göçmen kuşa döndüm arkadaş Haziran temmuzda Ağrı Dağında Yatar kalkmaz kışa döndüm arkadaş Bir zamanda koku saçtım gül gibi Şimdi gözden düştüm eski çul gibi Yağmur yağmış gün görmemiş yol gibi Aynen öyle yaşa döndüm arkadaş Bazı haram dedik bazı da helal Bazı Cemal dedik bazı da Celal Yıprana yıprana oldum bir hilal Kirpik üstü kaşa döndüm arkadaş Engüni’yim ateş sardı bacayı Çok yalvardım kabul etmez ricayı Karıştırdım gündüz ile geceyi İçmeden sarhoşa döndüm arkadaş *************** Aşık Engüni *************** 1944 yılında Ardanuç’un Tanzot (şimdiki adı Aydın) köyünde doğdu. Asıl adı Yaşar Köksal’dır. İlkokulu köyünde okudu. Halk şiirine küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Yaklaşık 12 yaşında gördüğü rüyada yaşlı 2 insan, kendisine zeytin sunarak Engüni mahlasını verdi. Şiir yazmaya ve türkü söylemeye ise bu rüyadan sonra başladı. Okula gitme olanağı bulamayan Engüni, sonraki yıllarda dışarıdan ilkokul diploması aldı. Bağlama çalmayı da kendi kendine öğrendi. Daha sonra yöredeki aşıklarla karşılıklı deyişmelerde bulundu ve kendini geliştirdi. Yöredeki bazı şenliklere katılan Aşık Engüni’nin şiirleri çeşitli gazete, dergi ve araştırmalarda aktarıldı. Geleneksel halk hikayelerini anlatmasıyla da bilinen Aşık Engüni, şiirlerinde hemen her konuyu işlemektedir. KAYNAK:© BeKa Sitesi -------------------------------------------------------------------------------- ******************************************************************************* )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-314-)(-)(-)( Bu sevda belimi çok kötü büktü Duygusuz bir taşa döndüm arkadaş Gözlerim yıllarca yaşını döktü Çileli bir başa döndüm arkadaş Tebessüm etsemde gülerek bazı Derdimi dökerken çalsam da sazı Her nereye baksam karşımda yüzü Anlamsız bir düşe döndüm arkadaş Derlerya atalar arayan bulur Bulurdan dostlarım dersini alır Nasıl sevdim nasıl bu kadar olur Bir bağımlı keşe döndüm arkadaş Acıyla boğuşur her geçen anım Bir kere demedi bana da canım Hayatım zehroldu tadım yok benim Soğuk,yenmez aşa döndüm arkadaş Sevgiye mutlaka karşılık gerek Elbette sonunda vuslattır erek Aşkın ateşiyle yanıyor yürek Köze konan şişe döndüm arkadaş Başka bir sevgili bulamıyorum Nedense başka da dilemiyorum Ölmek istesem de ölemiyorum Kırık,çürük dişe döndüm arkadaş Lüzumsuz aradın belanı buldun Kuru yaprak gibi sarardın soldun Yaşamaktan bile tat almaz oldun Ölmeden de naşa döndüm arkadaş Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |