SEN GİDİNCE
Sen gidince bu şehir küstü bana...
Konuşmuyor artık benimle. Çocuklarda oynamıyor eskisi gibi, Bomboş kaldı bu sokaklar, Bu mahallem. Eskiden kuş konardı penceremin altına... Kanat çırpardı, Sesini alırdı her sabah cam açtığında. Sen gidince o da gitti..! ! Yok artık. Yok.. Gelmiyor şimdi. Sen gidince her şey bitti burada.! ? Ömür bitti, Yaşam bitti. Ölümü tadıyorum her akşamın güneş batışında. Her gece bir kağbus gibi kaçıyor uykularım gece yarısında. Ve güneşin doğmasını bekliyorum yüreğimin acısına..! Aksine yağmur yağıyor, Şimşekler çarpıyor, Yıldırımlar düşüyor senin yokluğunda,! Ve korkuyorum... Korkuyorum sensiz bu sokakta... Sen gidince ölüm kokuyor sehrin ortasında, Ulumezar da, Karşı kayalardfa, Çiçekler soluyor, Güller kuruyor ilkbahar ayında..! ? ? Güller hiç kururmu..? Çiçekler solarmı ilkbahar da..? Soluyor işte, Kuruyor. Kuruyor sensiz bu sokakta. Sen gidince yılıldı bu şehir..! ! ? Yıkıldı her yanım. Bende yılıldım dimdik ayaktayken,! ? Herkes yıkıldı... Dünyam yıkıldı benim. Hani beraber gezdiğimiz metropol reyonları..? ? Hani el ele dolaştığımız.mahallemin köşe başları..? Hani..? ? Hani o göz göze geldiğimiz seevdalım resteurantı.? Hepsi yıkıldı. Kırıldı. Bir cam gibi dağıldı caddenin ortasına. Bir caann gibi ezildi..! ! ? Kaldırımlar kenarında. Sen gidince her şey yıkıldı burada. Ömür yıkıldı. Hayat yıkıldı. Yaşamanında anlamı kalmadı burada Yaşamanın anlamı yok... Senin yokluğunda..! ? Ve ölümü görüyorum mezarımın başında. Dedimya..! ! Ölümü görüyorum bir adım kalan hayatımın sonunda, Ulumezar da, Karşı kayalarda, Şehrin,,! Bu şehrin,! Tam,! Tam ortasında. Ortasında. İhsan Taşdelen |
Sen gidince bu şehir küstü bana...
Konuşmuyor artık benimle.
Çocuklarda oynamıyor eskisi gibi,
Bomboş kaldı bu sokaklar,
Bu mahallem.
Eskiden kuş konardı penceremin altına...
Kanat çırpardı,
Sesini alırdı her sabah cam açtığında.
Sen gidince o da gitti..! !
Yok artık.
Yok..
Gelmiyor şimdi.
Sen gidince her şey bitti burada.! ?
Ömür bitti,
Yaşam bitti.
Ölümü tadıyorum her akşamın güneş batışında.
Her gece bir kağbus gibi kaçıyor uykularım gece yarısında.
Ve güneşin doğmasını bekliyorum yüreğimin acısına..!
Aksine yağmur yağıyor,
Şimşemler çarpıyor,
Yıldırımlar düşüyor senin yokluğunda,!
Ve korkuyorum...
Korkuyorum sensiz bu sokakta...
Sen gidince ölüm kokuyor sehrin ortasında,
Ulumezar da,
Karşı kayalardfa,
Çiçekler soluyor,
Güller kuruyor ilkbahar ayında..! ? ?
Güller hiç kururmu..?
Çiçekler solarmı ilkbahar da..?
Soluyor işte,
Kuruyor.
Kuruyor sensiz bu sokakta.
Sen gidince yılıldı bu şehir..! ! ?
Yıkıldı her yanım.
Bende yılıldım dimdik ayaktayken,! ?
Herkes yıkıldı...
Dünyam yıkıldı benim.
Hani beraber gezdiğimiz metropol reyonları..? ?
Hani el ele dolaştığımız.mahallemin köşe başları..?
Hani..? ?
Hani o göz göze geldiğimiz seevdalım resteurantı.?
Hepsi yıkıldı.
Kırıldı.
Bir cam gibi dağıldı caddenin ortasına.
Bir caann gibi ezildi..! ! ?
Kaldırımlar kenarında.
Sen gidince her şey yıkıldı burada.
Ömür yıkıldı.
Hayat yıkıldı.
Yaşamanında anlamı kalmadı burada
Yaşamanın anlamı yok...
Senin yokluğunda..! ?
Ve ölümü görüyorum mezarımın başında.
Dedimya..! !
Ölümü görüyorum bir adım kalan hayatımın sonunda,
Ulumezar da,
Karşı kayalarda,
Şehrin,,!
Bu şehrin,!
Tam,!
Tam ortasında.
Ortasında.
İhsan Taşdelen
Duygusal bir şiir, hüzünlü dizeler okuduk şairi ve şiirini kutluyorum.( Şimşek yazılması gereken kelimeyi düzeltiniz.) Başarılar diliyorum şaire, Yunus diyarından selamlar.