Bekliyorum...
Bana tekrar yüzünü döneceğin günü
Ellerini tekrar ellerimde bulacağım günü.
Çaresizim...
Sensizlik ve yalnızlık içindeyim
Öyle çok dolu ki bu kalp,birde bu var
Sana doluyum,aşkına,bize,seninle olan herşeye.
Gözlerimi yumuyorum,sen
Oturup saatlerce düşünüyorum,sen
Beynimde,kalbimde sende
Acım gün geçtikçe artıyor
Sessiz haykırışlarım gün geçtikçe zorluyor şu biçare bedenimi
Ve o kahredici bilmek,gelmeyeceğini bilmek
Bir daha gözlerime o aşkla bakmayacağını bilmek
Bana dönmeyeceğini bilmek hissi yiyip bitiriyor beni.
Aramızda,öyle kocaman uçurumlar var ki
Aslında,aramızda bir milim dahi yok
Çünkü ben hep sendeyim,ama sen?
İşte,bunu bir anlayabilsem,bir bilebilsem
Ne anlamam için kapım kaldı sende
Ne de bilmek için yüzün kaldı bende.
Her gece odamın sessiz duvarlarına ağlamaktan
İsyanımı sayfalara karalamaktan
İçin için acı çekmekten
Seni sensiz yaşamaktan yoruldum sevgili yoruldum
Dayanamıyorum sözcüğünü sürekli mırıldanmaktan yoruldum
Parmaklarımı telefonumun tuşlarına götürüp çekmekten
Parmaklarımı klavyemdeki enter tuşuna götürüp çekmekten
Sana yazacağım iki satır için gel-git yapamaktan yoruldum.
Sensizlik,herşeyimi tüketti biliyormusun
Kahkahalarımı,
Umudumu,
Kelimelerimi,
Benliğimi ve gözlerimin ışıltısını.
Tek bir şey tükenmedi
Tek bir şey,sensizlikle çoğaldı.