zamanın bi yerinde
gecenin herhangi bi saatinde
sevdanın rengini sormuştu bu yürek
arayışları yoktu
günün birinde kim çıkacaktı karşısına
sorduğu da buydu
günün biri oldu
ve bir renk geldi.
anlamadı başlarda
zaten oturupta sormadı yüreğine
sen nesin diye
ansızın gelen bu renk
buna da izin vermeden girdi gönlüne.


zamanın bi yerinde
gecenin herhangi bi saatinde
sevdanın rengi tekrar soruldu
bir cevabıda vardı üstelik
ansızın gelen o renk
sevdasının rengiydi
yüreğini o renkle
gözlerini o renkle
kısaca tüm benliğini o renkle doldurmuştu
günler hızla akıp geçiyor
sevdanın rengide gitgide büyüyordu.


sonra zamanın bi yerinde
günün herhangi bi saatinde
o renk soldu
koyu maviydi
açık mavi oldu
açık maviydi
grimsi oldu
şimdilerde ise yokoldu.
sevdamın rengi dediği
sevdiğim seveceğim dediği
çekip gitti
gitti
yanına ondan bir parça alarak
yüreğinin diğer yarısınıda kopararak
o koyu maviyide alarak gitti.
şimdilerde ise
uzak olduğu kadar yakın
yakın olduğu kadar uzak.


zamanın bi yerinde
gecenin bi saatinde
soruyorum şimdi kendime
nerdesin be sevdamın rengi
gitmek bu kadar kolay mı?
eğer başarabildiysen bunu
ne olur
gel bana da öğret
ve öyle git
öyle git ki
bir daha
ne aklıma ne yüreğime ne de gözlerime gel
öyle git ki
yüreğimin diğer yarısındaki rengide
acılarımıda,gözyaşlarımıda
sevdamıda al GİT.