orkidenin delice gül'üşüsün sen şehr-i İstanbulözlem; vapurun dalgalandırdığı köpüklere asılı sensizliğe tekabûl eden Nemrut kadar acımasız ve Nuh misali vefalı şehr-i İstanbul........... Ey Marmara, yaralarımı ölümle guslettir çek! sularını usulca. aman! kimse görmesin İsa"nın çarmağına gelirdiğimi çek! hadi dar-ı acunluk yemeniden çıkartmaya uğraşan beden gün yüzüne çıkacak düş tohumlarım,hicranın derinliğinden âşk ; beynin etini delip geçmekte acımadan kan revan gören yüreğim kemiğe dayandı ey yâr İsm-i nâzımın geçtiği her satır,Azrail"e bir kurban sunuşunda zaman en acı kokan yanıyle eşlik etmekte günahı boyuna her bir kara İsmail"in boynuna süren keskin bıçağı adres biliyor. Mescid-i Haram"da beyaz umut cümleleri acıya yük, sana atfedilmiş bir şair acıyla çifte kavrulmuşbir gönül, hicranın dar ağacından ince bir süzülüşe bahşedilmiş..... gordion 23/12/2011 |