7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1356
Okunma
severek başla diyordu
ana çığlığı gölgesinde
ve ağlayarak
ilk ayrılığın tadı
ana sıcaklığından
köhne bir soğukluğa dalışımızdan mıydı?
her insan kusursuz yaratılıyor diyordu oysa
yirmi dört saat deliksiz vardiyalı
yürek yapımı, zanaatkâr ocağında
karın tokluğuna çalışan tek işçiye
fabrikatör babalar dayanıyordu
emekçi olmak bir anayla başlıyordu
evet her insan kusursuz yaratılıyordu
ve bizi biz yapan
bu yaşamsal istikamette
bize bahşedilen kusurlarımız oluyordu
öyle diyordu
yolculuk devem edecekti
aynı istikamette
bir daha kusursuz olana kadar
yaratıldığımız gibi bizi yaratan gibi.
yolculuk devam edecekti
öyle söylüyordu
ta ki kusurları göremeyene kadar
çünkü asıl olan şuydu
çünkü şöyle diyordu
“kusur görmek kusurdu”
... bora imran
.
Cevap Yaz