Anladım ki, anlatamamışım kimseye kendimi. Rüzgara bırakır gibi dağıtırken, inandıklarıma sevgimi... Görememişim; aslında havada uçup gittiğini. Peki, şimdi ne etmeli? Sevgiden mi vazgeçmeli..? Değer bilmezlere sevgiyi mi öğretmeli..? Yoksa, onlara yol mu vermeli..?
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YOKSA...! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YOKSA...! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Değerli şairem...malum hikaye...Kızılderili reisi ,kulübesinin önünde daima biri ak,diğeri siyah renkli iki köpek beslermiş...Birgün torunu sormuş:-neden siyah ve beyaz dede?Dede,gülümseyerek bilgece cevap vermiş torununa sevgiyle bakarak:- Onların rengi birer simgedir evladım,demiş..biri sevgiyi,diğeri nefreti sembolize eder...çocuk:-peki dede,hangisi diğerini yeniyor bu köpeklerin?demiş..dedesi:-Ben hangisini beslersem o yener,demiş ve devam etmiş...bak evladım,içimizde iki yaman duygu sürekli mücadele eder durur..sevgi ve nefret...biz hangisini beslersek,o galip gelir...Olay bu şairem...sen demek ki içinde sevgiyi besleyenlerdensin...diğerleri de nefreti besleyenlermiş...sen,sevgiyi beslemeyi ihmal etme,beslemeye devam et...varsın diğerleri nefreti beslesinler...kazançlı çıkan hep sen olursun... tebriklerimle...selam ve sevgiler...
değer bilmezlere sevgiyimi öğretmeli yoksa onlara yolmu vermeli efendim sevgiyi bilmese sevmeyi öğretebilirsin ama değer bilmezlere sevgiyi öğretemesin adı üstünde değer bilmez öğretsen bile sevgiyi yine değer bilmeyecek gerisi size kalmış şiir güzeldi hep şiirle kalın efendim yüreğinize sağlık saygılarımla selamlar