toprağa basmadan evvel gökyüzünde mi uçtun sen
yok öyle değil hiç bir şey
hikayen anne karnında yazılır
ya kabulenir gidersin / ya da kendin silersin


tövbeyi
bu günkü günahın mı sanıyorsun
sen orada ölmüştün
olmaya geliyorsun / sözünde mi durmuyorsun ne dersin ?


olmak yada olmamak / elinde biliyorsun
ben kendi hikayemi sen kendi hikayeni / siliyor yazıyorsun


düşündün mü
belki de hiç karanlık yok
güneş bir an tutulur
düşünsen aslında gidenler unutulur / ay gibi tutulursun
sanki tir tir titrediğinde yüreğinden
tövbeni etsen yenilensen
kaderim deyil desen / sonsuza dek ölmesen


bilsenki
bir mumun alevinde ısınmak gibi hayat
soğuk yok / üşümesen


ölüm döşeğinde hasta olmasa da canlı aynı
toprak ansızın çeker içine
tozlu sayfalara unutulmak üzere adına son satırlar yazılır
okumayı bir bilsen / hiç olkula gitmesen / kainat okul desen
hiç olmadı / o okula bir girsen


belki şimdi aldırmıyoruz
umursuz davranmışız sayki
yıkanmış / iyice durulanmamışız
ya da hiç yıkanmamışız
kim ölüyorki gerçek bir aşk uğruna
ne den bukadar bir birine benziyorki her şey
hangi biri hangisinin uğruna


dünyada aşk arzuladığında ulaşmaksa eğer
ya da ulaşamadığında yanmaksa
hislerde var olmuşsa her şey
toprak harmanlanmış gök karışmışsa o an
her şeye tövbe yeter tek bir aman


eyer böyle deyil diyorsan
neyin var burada senin / senin olan ne senin
hadi tut gözlerini görmesin
duyma kulaklarınla işitmesin
dokunma ellerinle tenine
sus konuşma kendi kendine
ya da hiç konuşmasan


suyu yakan ateşi ne zaman gördünki sen ?

oysa bir yumurtanın içinde ne tüy vardı ne civciv di görünen.