ASİ ve MAVİ’nin ölümü…Bir garip yazandım Aşka inanıp aşkın resmini çizendim satırlarımla. Kimi zaman yeşildi, kimi zaman mavi idi aşk gönlümce Bir tek kadını sevmiş bir tek kadın bilmiştim ben ömrümce. Dünyam kararırdı o hüzünlenince, güneş doğardı gülüverince Ve saat durdu günün birinde, bilmem kaç yerimden vurdu hayat kaç.!!! Bir tek kadın sevmiştim tek onu sevmiştim ben ömrümce, başka bilmezdim hiç… Kaç asırdı karanlıklarda kalışım hatırlamıyorum; beynimin öksesinden silmiştim mevsimleri İlkbahar, yaz, sonbahar diye bir şeyler vardı; ben hep üşüyordum sanırım ondandır; Dört asırdır ben hep kışı hatırlıyorum… Derken; Sen çıktın karşıma Ilgıt/ılgıt erimişti buzullar. Sanki antik çağdan kalma mumyalanmış ruhuma Bir kor alev düşmüştü yok olmuştu beynime çakılan yıllar. Neydi nasıl oldu bilmiyorum… Bir gece; aşk bu ya adressiz, kimlik düştün soluma Yaktık, yıktık tüm tabuları; ömrün sonbaharı uğruna kararttık güneşi ay kıskandı bizi Sevdik; Ölümüne sevdik biz birbirimizi, ardımıza bakmadan meydan okuduk vefasız yıllara… Kendi kabuğumuzda düşümüzü yaşamak istemiştik, çok şey değildi hayattan beklentilerimiz Bilmezdim hayatımda vıdı/vıdıları, dırdırları; fütursuzca kafa tutuşları özgürlük seremonilerini Benim özgürlüğüm aşkın özgürlüğünde geçmişti, aşkı sınırsız yaşayanlardandım ben hep Koca bir çınardım evimde, bir Anadolu hanımefendisi ile sevgi, saygı idi yaşam benim için Devlerin aşkı büyük olur üç gün sürer derlerdi de inanmazdım Üç ay da yedik bitirdik ölümsüz dediğimiz sevgimizi Seninle biz; Şimdi kırıntıları ile buzul çağına döndü mevsimler Ne mavi kaldı ne gök yüzü, ne deniz.! ASİ ve MAVİ HOYRATÇA AŞKI ÖLDÜRDÜLER…!!! İbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uğruna” |
Hani bir mutluluksa eğer ölüm,
Beraber bulacaktık ölümü:
Yaşam çok kısa derdik,
Mutluluğu beraberce arayalım demiştik..
Tek andımızdı sevmek ölünceye kadar sevmek
Affederek sevmek.
Biliyorum ruhları ayırmak kolay olmayacak aynı ruhta var olanlar için...
Fakat bir gün tüm pişmanlığımız bitecek yıkılışlığımızı unutturan tek şey
Ölüm gelecek yaşantımıza
Ve sen inancım,mutluluğum,yaşamımın amacı olan sen
Öldü diyeceksin benim için.
Belki ben belki sen ama mutlaka birimiz önce ölürsek
İşte o zaman ,
Yazgımızdan hiç ama hiç PİŞMANLIK DUYMAYACAĞIZ.
İbrahim hoca sevgide aşkta sitem özlem nefret hasret vardır .Heleki acısız olan şiirlerde bir noksanlık vardır diye düşünüyorum..Ne varsa var işte bu güzel dizelerde ukurken kendini bulmak farklılşk yaratıyor bende.Şiirinizi yürek sesinizi kutlar saygılar bırakıyorum..