ÖLÜM PUSUYA YATMIŞTI KARAŞİNİN GÖZLERİNDEDeniz suskun Dalgalar hasretin kollarında uyuyor Begonviller hiç bu kadar boynunu bükmemişti Gümüşlük Gümüşlük olalı beri Sokaklar sensizliğin sessiz matemindeler şimdi Bu gecede seni çektim sigaramın dumanında nefes nefes içime hem zehir hem panzehir yerine Gel güneşim… Gel, doğ buz gibi sabahlarıma Fersiz gözlerimin ışığı ol eskisi gibi Gel ay ışığım… Gel, kurtar düştüğüm karanlık kör kuyulardan beni Yıldızın olayım yanı başında Göz falı baktırdım Yuşa’daki falcı kadına dün yine… Titredi tüm bedeni korkunun dehşetinde Anladım… Ölümü görmüştü o Gözlerimin içinde |
SAYGILARIMLA