Özlemedim SeniFelek, perdenin gerisindeki sırrı ne bilir, sus! sana bunca özlem duymak sokak lambalarının suçu değil sarı sayfaları yüreğimin birileri bunu okur diye utancımdan kilitlerken gözlerimi hep geceye özlemişim seni tenimden gizli sana söyleyecek o kadar çok şeyim var ki kapıları aralandığında dilimin boğuluyor sözcükler birer birer birileri bunu anlar diye yutkunurken boğulsam da sanki sensiz özlemişim seni dilimden gizli oysa tarihini yazabilirdim özlemlerin üşenmeden belki bunca anlamsızlığıma sen bunları gece okuyabilsen ben gündüz yazabilsem başlamadan bir güne daha özlemişim seni özümden gizli |
susarak boğulabilme ihtimalini bile göze alarak sancak yaptım diktim göğümün çakalsız mabedine...
çömze kıvranışlarımın usta sancısı sür harami bakışlarını ruhuma yırtılıyor canımın umut bayrağı!
tebriklerdeğerli kalem ...