İŞE YARAMAZ…
Bir maskeli muska yaptık taktık dibine
Gelen okur giden okur işe yaramaz Süresi dolsun diye sabrımız tükenmede Okurum, okuturum he işte işe yaramaz Terk etmesi bilhassa kesin bu kaide kuralda Zürafa boyunları daha da uzanır aynı kulvarda Söylenmeyin artık uslandım çarpmaya bu nazarda Farkım kalmadı uzatırım uzatırım iş yaramaz Fıskiyesi elinde hainin taştan güller sular Fitnesi sığınır Allah’a beladan uzak bunlar Güzeli de kendilerine kara çalmayı bilir bunlar Gel yanaş yanıma başkası olsa işe yaramaz Eflatun gözler kabarıyor izahı na mümkün Doğruları söyledikçe onlar oluyorlar küskün Fakat velâkin kötü onlar onlar hep üstün Kabullenişim aşina sessizliğim işe yaramaz. Ah şu illeti sevdaya boşu boşuna tutulduğum Devamı yok ben tutkun hareketlerim düğüm Sevdamı anlatırımda ondan yana unutulduğum Belası beni hiç saymada devamı işe yaramaz. Tükenir nefesim anlatımlarım hep boşuna İhanet etmedim temizim onun için haşa Nasıl bir sevme bu kakılıyor benim başa Yetersizim bu saatte vazgeçsem işe yaramaz Mutluluk denen şeyi anlık saatlik yaşatılıyorum Nasıl değişiyor yüzü hareketleri sözleri şaşıyorum Mecalsiz kalmışım takatsiz dizlerlehep koşuyorum Varacağımda yok hani belki belki desem işe yaramaz İşe yaramaz kesin kes ondan yana yeni girintilerim Ben nasıl mutsuzum şaşar kalırdı bu halime pederim Yolu yok ölçüyorum tartıyorum yoksa bırakır giderim Yükler ağırlaştı yaş ise geçti bu saatte işe yaramaz Gel yanaş yanıma gör ki hep ben sevmelerdeyim Onun tasası para, ev, mülk bende yok neyleyim Çok da malım olsaydı “al sana, doy” der miydim Bilmiyorum ama bu saatten sonra işe yaramaz Teyyar DUMLU |