devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı

gordion

5,0 / 27 kişi ·17 beğenme · 20 yorum · 2908 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

Okuduğunuz şiir 15.12.2011 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.

devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı

yokluğun yoksulu
ve
attığı her adım ölüm kokuyor.
her sokak çıkmazında bir sehpa,
idama hüküm giyen bir beden

Haliç;
sandalında tek küreğe sarılıp sensizliğe harbe giren küçük kız.
Kız kuesinin avuçlarındaki ter tuzlu suları ,
çorak cografyası üzerine Mescid-i Haram’a yol alıp gidiyor.
nefes alışları sahile vuran dalgayla valsde
savur hiçliği uzaklığımdan yakınlığıma.
susuzluğuma taze susuşlarınla can kat
maviliğinle doldur yüreğin(m)deki cennet kokan nehirler
ve
dudakları çatlamış topraklarıma serp.

hicranındeğirmeninde bir türlü öğütemediğim sensizlik
Lût gölünde kan ter içinde kal sana gelirken
çöl dudaklarımı ıslat b(s)en.
tüm lügatlarda alfabesindeki
her cümlede söküp ölümsüzlüğü içtim şehr-i İstanbul’un avuçlarında . ..
lakin
sen iki dudağından çıkan her cümleye beni katan cancağızım
yaralara bastığım her tuz,
ekmeğinden bir parça,
maviliğinden bir yudum su oldum(n).

susma orucunda kalmış ıslak dudağın mahcubiyetiyle
sendeyim Yedi kule.
tek bir kelime de tıp oynayan zaman beni susturma derdinde ..

lisan tükendi,
kelam bitti…..
devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı

gordion
15/12/2011

Şiiri Değerlendirin

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Mevlüt GÖZDE , 5 puan verdi

29 Şubat 2012 Çarşamba 22:18:48

devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı

yokluğun yoksulu
ve
attığı her adım ölüm kokuyor.
her sokak çıkmazında bir sehpa,
idama hüküm giyen bir beden

Haliç;
sandalında tek küreğe sarılıp sensizliğe harbe giren küçük kız.
Kız kuesinin avuçlarındaki ter tuzlu suları ,
çorak cografyası üzerine Mescid-i Haram’a yol alıp gidiyor.
nefes alışları sahile vuran dalgayla valsde
savur hiçliği uzaklığımdan yakınlığıma.
susuzluğuma taze susuşlarınla can kat
maviliğinle doldur yüreğin(m)deki cennet kokan nehirler
ve
dudakları çatlamış topraklarıma serp.

hicranındeğirmeninde bir türlü öğütemediğim sensizlik
Lût gölünde kan ter içinde kal sana gelirken
çöl dudaklarımı ıslat b(s)en.
tüm lügatlarda alfabesindeki
her cümlede söküp ölümsüzlüğü içtim şehr-i İstanbul’un avuçlarında . ..
lakin
sen iki dudağından çıkan her cümleye beni katan cancağızım
yaralara bastığım her tuz,
ekmeğinden bir parça,
maviliğinden bir yudum su oldum(n).

susma orucunda kalmış ıslak dudağın mahcubiyetiyle
sendeyim Yedi kule.
tek bir kelime de tıp oynayan zaman beni susturma derdinde ..

lisan tükendi,
kelam bitti…..
devrik cümlelerde kaldı sürgün yemiş martı

gordion

****************************************************

Bu şahaser şiirden sonra okumayı bitiriyor ve tebriklerimi sunuyorum Şaireme...

Eşsiz güzellikteydi eseriniz...

Efendim saygılarımla...