Yalnız bir İzmir akşamı...
Vakit akşam olunca
Yalnızlık çökünce kalplere İki kötü dostun yolu kesişmekte Kırık aşk şarkıları çalınan Köhne bir meyhanede.. Umutları kıyaya vurmuş Bir İzmir akşamında Yüzünden düşen bin parça Keşkelerini çarpmakta Şerefe diye kaldırdığı Şerefsizliğe içtiği Bardaklarda.... Dibi bulununca şişenin Alsancak’tan başlar, Kordon boyunca uzanır, Güzelyalıda son bulur Kederi... Sabahına kalan, Baş ağrısı ve pişmanlıkların harmanı.. Unutmak bir gecelik olsaydı İnsan her gece ölümüne koşmazdı, Merhem gibi görünüp Zehir olan dostların peşinden... |