Hangi otu yedim, ya hangi eti?
Ki girdi içime, nerden bu şair,
Şair değilim ben dedikce de hep
Yazarııım, yazar... aşka, ışka dair!

O orda ölmüştür ya da şu şurda,
Bense gezer tozarım heran burda,
Şu yazdıklarıma bir bak bir dur da,
Yazarııım, yazar... aşka, ışka dair!

Almış olmalıyım birilerinden,
A deyiveriyorum ya B derken,
Kâh oturur kâh uyur da kâh yerken,
Yazarııım, yazar... aşka, ışka dair!

Reenkarnasyon, bu olmalı bence,
Ya nasıl şair olur adam sence?
Birinden bir şey almalı ki fence,
Yazarııım, yazar... aşka, ışka dair!

Beynim Türkçe, Türkçem dil, dîlim âşık!
Saçarım kâh kepçe kâh kaşık kaşık,
Her şiirim cuk oturan birer şık!
Yazarııım, yazar... aşka, ışka dair!

Bir hayâlin yoksa ne yazacaksın?
Dileğim ki yâr okusun, bir baksın,
Onu da beni yaktığınca yaksın!
Yazarııım, yazar... aşka, ışka dair!

Bir baktım içimdeler, Çolak, Kanık,
Beyatlı – Asaf, bunlar aşkdan yanık,
Hikmet Ran da komünistlikten sanık,
Yazarııım, yazar... aşka, ışka dair!

“Daha var mı? ” dersen, dinle sayayım,
Kim aşk şairiyse ben onunlayım,
Hele... Emre ile bir aradayım!
Yazarım yazar... aşka, ışka dair!

11/12.07.2009/?