İSTANBUL'DAYIM
Taşı toprağı altın dediler.
İş bulması kolay dediler. İnsanları baldan tatlı dediler. İstanbul’dayım. Denizi var dediler. Havası güzel dediler. - Neredesin ? - İstanbul’dayım. - Oooo İstanbul’dasın haa. Koskoca şehirdesin. Adı var dediler. Doğduğun yer değil, Doyduğun yer önemlidir dediler. İstanbul’dayım. Kime nerelisin desem İstanbul’lu. Bir kaç dost da İstanbul’a gitti. Vefasız sevgilim de İstanbul’da. Artık ben de İstanbul’dayım. Adını dilimden düşürmediğim. Hayalimdeki şehir. Ey İstanbul. Sana geldim sana. Beni kucakla/sana. |
Gül kokularınla;
Sararmış, yırtık, küflenmiş fotoğraflar da
Ah! İstanbul sen bildin, yandın,
Âşıkların da, benim de halinden.
S a k l a /İstanbul sakla,
Kaç aşığın sahte gülüşlerini
‘Seviyorum’ nidası ile yankılandın,
Kaç âşığın doyamadı şiirler yazmaya?
Ben karanlığına, mehtabın da yıldız olmuşken,
Sen diye sevgiyi yağmalıyorken,
Karmaşıklığımın gizemini, isyanımı,
Güzelliğini gördüm bazen.
Dört Mevsiminin
Solmayacak güllerini,
En güzel nakaratınla güfteleşmiş şarkılarını
Karalamışım ben de,
Sana dair bir şeyler işte;
İstanbul ayazında
Gözlerimi kapatıp, zaman içinde zamanı yaşadım,
Gözlerimi kapatıp anıların içinde İstanbul yaşadım,
Biraz, biraz İstanbul yolluyorum sana,
Merve
Yüreğinizden dökülen kalem var olsun şair dost yürek
Saygı ve sevgiler......