hakikat
.........Lakin kainatın kınına girmişti zaman
vuslata peşkeş çeken ölümü, bir beyaz gelinlikle göz boyarcasına davet ediyordu insanlık. dolaşırken firavun gibi farklı bir kimlikle, gideceği son kapıyı unutmuştu bir anlık. istedikçe sürükleniyordu içine şeytani bir his, sürçmüştü dili, hak’kı anmıyordu söylemleri. görmüyordu hakikatı, yetinmeyi bilmiyordu nefis, doyumsuzluğunaydı o an bütün eylemleri. varacağı yerde karşılayacaktı onu bir diriliş, bilmiyordu ki zemherisinde uyanıyordu hakikat. yetecekti ruhunu dinlendirmeye sade bir silkiniş, engel kalmayacaktı, peşi sıra yıkılacaktı barikat. beklenen baharlara anız yakıyorken son güzünde, ömrü bitmez biliyordu sözde kendince. zaman da su misali akıyorken gözünde, kusuyordu her şeyi son nefesi verince.. ONUCONIKIONBIR |
ömrü bitmez biliyordu sözde kendince.
zaman da su misali akıyorken gözünde,
kusuyordu her şeyi son nefesi verince..
tebriklerimi bıraktım sayfanıza
selam saygı hürmet sunarım.