DEPREMİN MERKEZİ
Uzun zamandır,kalem tutmaz oldu parmaklarım
Hey gidi deli gönül hey Neler istedin,neler arzu ettin Çok değildi aslında isteğin Bir damla mutluluk Felek kaç köşeye vurdu seni ? Yolladı en sonunda Van iline Tarihten gelen”Tuşba”şehri Dayamış belini erek dağına Başı dumanlı,beli kırık,ayağı Van gölünde… Evler virane,sokaklar sessiz Van ağlıyor kaderine,gözyaşı göle karışır… Deprem her gün,korkular her an Yürek yağı kalmamış,derman bitmiş Hani o mutlu gönül haneleri ? Balkondan bakan ela gözler Aşiyanda yemek yok,çadırlar soğuk Darbe rıhter ölçeğinde Her yumruk biraz daha indiriyor Hem Van’ ı hem beni Anladım ki gerçek deprem gönüllerde Binalar yapılır,şehirler kurulur Ya gönüllerdeki artçılar ? Telafisi var mı ? Sanmıyorum… Asıl hasar sol yanımda Yapacak gönül ustası nerede ? Bekliyorum…. Erek dağı eteğinde….Van gölünde |
Şair bir insan böyle içten yazılan bir şiir okudumu daha da şairleşiyor...
.................................................... Saygı ve selamlar..