dön/üyor başım
avucumun içi
aynanım karşında kır gölgeni küllerimi dağıt sensizliğe uzan yalnızlık köşkümde cefa ver adam yak ki bu ateşi külleri karartsın yalanlarını dokunma... pişmanlığa serildi seneler mezem sensin gecem de kadehimde sözlerin ne acısınız ikinizde... of çekmeyeceğim şimdi rüzgar eser dağıtır seni düş/erim gecenden gelme be zalim git durma tadım yok zaten dön/üyor başım ... uzatmıyorum artık kurudu gözyaşım.... |
son mu başlangıç mı?
karar ver..