aşkın zehiriŞiirin hikayesini görmek için tıklayın o kadar özledim ki; arkama yaslandım ve sesini duymak istedim, bana iyi gelmeyeceğini çok iyi bilerek usumun bir kenarında hala kayıtlı olan rakamları çevirmeye başladım.. evet sesini duydum aylar sonra alo dedi... sabah :05 30 güneş yine onsuz doğmaya yemin etmişti alo diyemedim sonra mı?... bu şiir... Bütün şarkılar seni anlatmayı bırakıp Bu yüreği acıtmayı emir bellemişseler Sıyırıp dünyadan müziği sensiz sessiz Bir klip olup Yalnız Gözlerimde yaşa/rtacağım bizi... Sessizliğin göğsüne asılmış bir ceza Gecem de ışıltısını yitirmiş yıldız Uykumu doğrayan düşler gibi Birer intikam ateşi susman Süzülen zehr-i olsa da aşkın Damla damla ineceksin yüreğime O zaman ne fayda zaman A ş k’ a Kucak açtım ölüme Sanırım kollarım yine boş Oysa yaşamak sensiz ne kadar L o ş b o ş Deli bir çığır açmış aşkın Yüzü koyun yatmış şehirlerimiz Hiç uyanmamış aşık gibi Yüzüne serpiştirdiğim yaşları Yağmur bilmiş aşk-ı ’nı tadamayanlar Gönülleri senden yoksun benler Oysalar biriktirdim sensizken... Pişmanlığımın süslendiği şiirler... A ş t ı ! A ş k t ı ! Şimdi çift yastıkta uyumanın Sesini aylarca duymadan yaşamanın Parmak uçlarında başlayan özleminin Tek kişilik sahnesi olan Bu hayatın; Hangi yoluna sensiz saparım... Hangi yalanıyla bizi uyandırırım.. Kırıldı yüreğim canı çıkmış sözlerin dudaklarının arasında sallandı birer birer, kırk yerinden yarılmış, yalpalanmış kaderin ellerinde kalan ruhum perperişan... |