MEZARDAKİ GÜLLER!..
Hatırla bir zamanlar yan yana yürüyorduk;
Hanımeli kokardı buram buram kâinat… İçimizde şen – şakrak çocuklar görüyorduk; Mutluluktan ağlayıp yaş döken göze inat… Kirpiklerin ıslansa ben olurdum ağlayan; Yalnızlık saatinde aklıma girdiğinde… Gözlerimde firari deli – dolu çağlayan; Kahrolası hasretler murada erdiğinde… Yakındır nefes kadar uzaklarda sandığım; Sanma ki yokluğunda keyif çatar geceler… Bilinsin saçlarının tek teline yandığım; Ki çıkmasın dilimden kurşun olup heceler… Aklına nerden geldi aynalara ruj sürmek; Sanma ki el sallayıp mutluluklar dilerim… Böyleyse gözlerinde son defa seni görmek; Gelmişine küfreder geçmişe diş bilerim... Yar bilip sardığında ancak ölüm bahtiyar; Toprağımda gezecek bir berduşun elleri… Birkaç şarap uğruna sakallı bir ihtiyar; Çalacak başucumdan getirdiğin gülleri… Ali ALTINLI – 02/12/2011 Saat:12:51 |