Seksen üç yılında çıktım yoluna
Garip ve kimsesiz geldim kapına
Yarabbi yardım et fakir kuluna
Pişman etme beni güzel İstanbul.

Seni senden sorar geçmişin mazin
Dudaktan dökülür şarkılar hazin
Tarihin olmazsa çekilmez nazın
Evliya diyarı güzel İstanbul.

Yeşilin manzaran çok güzel deryan
Hatunlar geziyor anadan üryan
Doğruluk kalmamış fırlama her yan
Her yanın bir başka güzel İstanbul.

Yolların hep asfalt köprüler uzun
Saraylar sıralı bellidir özün
Yazların bir başka başkadır güzün
Dört mevsim güzelsin güzel İstanbul.

Çarşı pazar dolmuş çırçıplak karı
Perdesi yırtılmış kalmamış arı
Esmeri kumralı hep olmuş sarı
İnsanın bir hoştur güzel İstanbul

Aldırmaz hanımı evde kocaya
Kardeş sahip olmaz ana bacıya
Cemaat boş vermiş uymaz hocaya
Hacısı hocası güzel İstanbul.

Babası yaşlanmış huzur evinde
Huzursuz kendisi uyur kahvede
Hanım türkü barda çocuk mektep de
Bu nasıl hayattır güzel İstanbul.

Aydının bir alem patron zalim
Her renkten insan var alırlar ilim
Bir yanda hurafe bir yanda bilim
Mektebin taleben güzel İstanbul.

Aşkların hileli sevdan da yalan
Ar namus mezatta oluyor talan
Unutmuş dostluğu parayı bulan
Zenginin fakirin güzel İstanbul.

Zenginin duyarsız vermiyor zekat
Siyasi dalkavuk söylüyor hekat
Emekli dul yetim özürlü sakat
Perişan bir halde güzel İstanbul.

Yoksulluk bir yanda terör bir yanda
Umut var diyoruz çıkmayan canda
Çoluk çocuk işsiz baba bir yanda
Analar umutsuz güzel İstanbul.

Beton dökülecek boş yer kalmadı
Gecekondu villa soran olmadı
Yapı imar iskan yedi doymadı
Her yer bina doldu güzel İstanbul.

Caddeler sokaklar evler tertemiz
Hasret türküleri yaktı sinemiz
Ihvan mı düşman mı emin değiliz
Kirlendi vicdanlar güzel İstanbul.

Anadolu bomboş boşaldı köyler
Perişan haldedir ağalar beyler
Beşikte bebeler aç susuz inler
Var mıdır haberin güzel İstanbul.

Dostluklar menfaat hep çıkar oldu
Yeşillik tükendi çiçekler soldu
Namussuz hilekar parayı buldu
Namuslu perişan güzel İstanbul.

Ruhum memlekette beden sendedir
Vicdanlar körelmiş erdem nerdedir
Hata sende değil hata bendedir
Her yanını kirlettik güzel İstanbul.

Yıllar geldi geçti saçım ağardı
Onuda sen aldın bir yarim vardı
Hasretle yüreğim odlara yandı
Benden sana selam güzel İstanbul.

Hüseyin okuttu birçok talebe
Gördüklerim sığmaz ara edebe
Bu ne telaş böyle bu ne debdebe
Ben doydum usandım bana müsade.




Hüseyin ÇİFTÇİ

Hekat - Hikaye