“Çarşafta solan ilk kandır, benim bir
Kocadaki hükmüm…”


Adanış!
İnsan etinden taht kuran zihniyet
Kime neyler/ki hallerim biçare
Kuru bir harmana döndüm
Çevirip duruyorlar
Daldan dala
Kızlığım
Sızım…


Karalandım;
Ellerimin kınası ölümdür
Boşuna süslediniz tenimi
Bu gelinlik kefendir artık
El değmemiş kuşlar gibi
Birazdan kirlenecek
Sözlerim ne hüküm
Dinlemezler/ki
Duyulmadım…


Yaftalanmış sevda
Konuşsam acaba?
Kaç dağ dinler
Ve kuşlar mı?
Sahipsiz
Ben gibi
Ölü...


Çevrimdışılar
Kapatmışlar ayaları
Mezhebim kuruyor
Sevdam tırpan
Direniyorum
Dirençle…

Gölgesinden korkmayan
Nice ağıtlar düşürdüm
Kara yüzlü adamlara
Her çekişte tespih ucu
Meme ucumdur
İğrenirken…


Son kez aynada donuşum gözaltı gölgeleri
Geri verin gençliğimi ucube bakışlardan…


Son oyun bu!
Çocuktum…

29.11.2011