BABAMA MEKTUP
Sen Hakka intikal ettin edeli,
Yüreğimden sızın gitmiyor babam. Yalnızlıkmış sensizliğin bedeli, Kapımı kimseler itmiyor babam. Sen gittin kurudu sevginin suyu, Bacının, kardeşin değişti huyu, Kiraya verdiler gecekonduyu, Ordan da ocağın tütmüyor babam. Hele ki hiç sorma köyde haneyi, Duvarı yıkılmış yemiş naneyi, Herkes kalkan yaptı bir bahaneyi, Kimse bir ucundan tutmuyor babam. Arkandan hep gıybetin ediyorlar, Kira alıp çıtır çıtır yiyorlar, Sonra dönüp ne bıraktı diyorlar, Yokluğun kimseye batmıyor babam. Seni can özünde tanıyan tanır, Seni emin bilir, sana inanır, Bıraktığın şeref, haysiyet, onur, Mayasız özlerde tutmuyor babam. Talan ettik bıraktığın her şeyi, Unuttuk sohbeti, sözü, neşeyi, Sanki zengin olduk döndük köşeyi, Hiç kimsenin gücü yetmiyor babam. Birbirini okşar sağırlar, körler, Bilmezler sayende bir lokma yerler, Birde mezarında yatmasın derler, Diller zehirsiz laf satmıyor babam. İşte baba böyle buradan haber, Metin de gitseydi senle beraber, Bana da diyorlar sende öl geber, Sen yoksun ya derdim bitmiyor babam. 02.09.2011 |