yarınlar
emeğin
teriyle
inşa edilirken,
şerrin
elinde
mazlum
ezildi…
derman
istemedi o...
gözünden
ilacı gurbet türkülerinin
nameleriyle inerken,

yatağı sırtında
elleri nasır,
rızkın peşinde
ezber yaşama yenildi…

ana kuzusu
narin
candı,
adak oldu
karın tokluğuna.

ayazla
kavrulan
lastik çizmede
ıslandı ayakları, yürek delindi…
neması yevm’de yevmiye iken
ısırgan otu
nadide çiçek bilindi.

üçüncü
sınıftan
terkedildi ilkokul.
üniversite inşaatında tuğlara
nede çok
emek kokusu sindi…

--

bir tek
alime ise dünya,
sebepsiz mi yaratdı
ameleyi
rabbin..
alnından
kopup

yüreğin
üstüne düşse de
koru
söndürmez ki
elin tersiyle sildiğin ter…
lakin
derdin de
ilacı bir damla,
gönlün yaş
ister gözün fer…
ne
dilenerek
elde edilir, ne

el açarak…
rızk
işte o denildi.
şükr ile hamd ile
erişilir bilindi…
bilgin
istemez
ledün
ilmi.
ruhun
sırrına ermek
isteyen dehaların bile
ne çok yevmiyesi silindi…





.