"Başkalarının hayatından ders alın. İnsan bütün hataları kendi yapacak kadar uzun yaşayamıyor.”
---
Roosvelt

Bebeklerin
Ağlaması bile
Şirin gelir büyüklere
Küçüklerin
Anlatımıdır oysa göz yaşı.
Lahana
Aşıran danaların
Rehberliğinde
Islıklı
Ninnilerle
Islatmaya alışanın
Ne de zor büyür yaşı.

Hayata, hataya
Atıldığı zamanlarda
Yeni
Arkadaşlarla
Tanışırken
Issızlığına
Neşe
Dediği
Al yazmalısıyla, hayatı
Ne de zor görür şaşı.

Dünya
Edepsizdir
Rezildir dünya,
Savurur bir kenara,

Alır fırtınalarla
Leyla’yı elinden
Issız mekânlar da aşkın
Ne tozu kalır ne taşı.

İbret al..
Nicelerinin varlığı
Senin
Aklına
Nasihattir,

Başlar
Üstünde
Taşınan
Ümmet de olsa
Ne gözü kalır ne kaşı.

Herkesin
Acısını
Tatlı eden
Aşkı vardır elbet,
Lakin
Akşamın karanlığından
Ruhunu çıkar
Işıklı sabaha,

Koşsan bile
En
Nihayeti
Düşünceden
İbaretsin,anla ki zaman kısa,

Yanılıp
Aldananlardan
Pay
Almaya bak,
Cümle
Alemin özüdür
Kıssa,

Köprüden
Akçe alan
Dumrul’a
Azrail’in
Ruhunu bağışlamasını düşün.

Uğruna
Züleyha’nın ağladığı Yusuf’u düşün,
Ulemaları düşün.
Nebileri düşün.

Yükünü
Alıp gidenleri
Şems bilirsen
Aynaya bakmaya
Yüzün olur,
Ağaran siyah
Matemden değilse
Işık aradığın yolda
Yoldaş
Olan
Roosvelt’ler illaki olur.




.