Hayal Tufanı
Leyla’nın gözünde aşkı yitirdim.
Gece bundan böyle bahtım renginde. Malihulyalarla ömrü bitirdim. Yelkenim yırtıldı kaldım enginde. Yüze yüze bir kıyıya çıktım ben. Ne han var ne hancı kimse kalmamış. Boz bulanık seller gibi aktım ben. Deli gönül hâlden ibret almamış. Yaş kemale erdi derken ansızın. Bir gamzesi ateş karşıma çıktı. Zorlarken nazını ben imkansızın. Gönül sarayımı temelden yıktı. Artık mecnun bile acır hâlime. Çölde kum tanesi sahrada ceylan. Bu iklimde oldum da lime lime. Doktormuş ilaçmış cümlesi yalan. Bir sefere çıktım geri dönülmez. Güz günleri titrer hep takvimimde. Bu yangın yerinde artık sönülmez. Sözüm de ateştir gayrı imimde. Ankara, 28.11.2011 İ.K |