Git!
Git,
Acıma yavrular sokağında doğanlara Git, vurma kapılara kelepçe yakalatma mahzun aşkları Bırakma kimseyi ardında, olmamalı dahi kırıntıları Yaşanacak çok şeyler var zira olmasa bile tadında ’sen’ Vurgunun hasat zamanı ayrılıklarda çaresiz katlanır yürek bu feveranlara Git, ne olur soracaklar Git, ne olur bulacaklar... Bir daha ki günler gelecek şimdi ise dün’le beraber yakamı bırakırsa hatıralar... Bende gelirim belki ama önce sen, ne olur! ne olur önce sen git! Git... Engin Çetin |