SÜRGÜNDE
Evlatlarını sırtında oynattı,senin sünnetin diye
Kendi kuru ekmek yer,et dağıtır sünnetin diye Namazı niyazı daim arttırır,sünnetindir diye Ravzandan uzak Evladın Halil,sürgünde Ya Nebi Dünyada görmek istemez,Nur Cemalinden başka yüzü Asla senden başka bir şey görmezdi, Ashabın gözü Sevdanla olmuş, feyzinle dolmuştu Ashabın özü Sensiz biz acizler, şimdi sürgünde Ya Nebiyallah Varamamış Ravzana bir ömür, Osmanlıda Sultan Hasretinle biçare, yanar koşar Padişah, Sultan Ben varacam Ravzaya der,başın verir Genç Osman Sensiz Sultanlar sarayda da sürgünde Ya Nebiyallah Çağırır gözyaşlarıyla her mümini yanına Sessiz feyyatları yükselir,müminlerin ahına Bir de Burağınla sende gelsen yanına Sensiz Mescidi-Aksa,sürgünde Ya Nebiyallah Ümmetlerin hali perişan,alevlerde yanar Kimi şeytana uyar,halkına katliam yapar Mümin yanar,kafir yanar,sensiz cihan yanar Ey Efendimizı,sensiz dünya,sürgünde Ya Nebiyallah nuriye banu akten. |