KIZIL AKŞAMLAR
Akşamın kızılı düştü yine dağların ardına
Mora çalan gökyüzü getirdi seni us’uma Gün batımında bulmuştum seni ufukta Mahkum ediyor karanlığa kızıl akşamlar Yine günbatımı vurdu hançeri yarama Kızıl kan doldu yüreğime hüzünlü fonda Sigaram sönmeye yüz tutmuş tablada Mahkum ediyor karanlığa kızıl akşamlar Oysa kızıl güllerim bahçemde taze hala Gün döngüsünün birkaç yaprak yasına Düşüverdi ansızın nemli taze toprağa Mahkum ediyor karanlığa kızıl akşamlar Fazlası vardı bu aşkın eksik olan neydi Hangimiz yasak gönüllerde yarım sevdi Ben O eski ben değilim aklım yarı deli Mahkum ediyor karanlığa kızıl akşamlar Her gün kızılı bağrıma kor ateş düşer İflah olmaz yüreğim sevdalara küser Esen meltemde kokun burnumda tüter Mahkum ediyor karanlığa kızıl akşamlar Aşkımız soldu çiçeklerimden önce şimdi Hangi tabip çare bulur bilmezler derdimi Sensiz neyleyim açsa yediveren gülleri Mahkum ediyor karanlığa kızıl akşamlar BİRGÜL AL 25-11-2011 |