HÂR OLMUŞ YÜREĞİM
Her sözün duvarlarımda
Dalga dalga çınlıyor Ruhumun fay kırıkları eskiden kalma Merkez üssü kalbimin tam ortası Çok sesli çatlayan yankıları Yer yer lavları görür gibiyim İnkarı sus/turmak çabam Hissettiklerim kendime Haykırışın kadar çığlıkların Her bir harf aklımın ucunda asılı Duyabiliyor musun Yüklediğim anlama arayış peşindeyim Tahrik var aklımın zoruna Yenilgi kabullenmeye yetmiyor Kuruyan ağacın dallarına çaput bağlamalı Kelimeleri dilek dilercesine asmalıyım Kabuslarım yanına kalsın Sevmeyi yasaklayan önyargın Denizlerin kıyısında AŞK’ı bilmeden büyüyecek kalbim Ne zordur acıya cümle kurmak Şairliğimin katl’in de Sevdaya dair şiirler yazmak Yakamozlar çatlak ay orta yerde Yıldızlar saplanmış yüreğimin bam teline Hadi sev sevebilirsen yeniden Göğe saldığım güvercin kanadı kırık Kagıttan gemiler yırtık Sığ sular da yüzer mi hiç Paylaşınca güzel fırından çıkan ekmek Ve elele tutuşunca kırlarda papatyalar Yasaklanmış AŞK Yok sayılmış Bastırılmış dudaklarımda şarkılar Utancından söyleyemiyor Söylesene Nasıl ödeyeceksin vicdan borcunu Hani yazdığımız şiirsi sözler de cabası Nasıl silinir akıl ver kalbime atılan hançerin imzası Bir ağacın gölegesinde Ter içinde soluklanışmı kadar kısa Bir ömür hafızama kazınacak düş/lerim Sen silebilir misin inkara sapınca Şimdi haykır dağlarına Özlemedim de Gölge adım adım peşinde değil mi Kulaklarım çınlarsa gecenin birinde Sendin o diyeceğim Bir kıvılcım tutuşması Har olmuş yüreğim Uykusuz gecelerin soluk teninde İç kanama başlangıcı bu Göğsümün sol/unu deşensin Birgül AL 07-01-2014 İSTANBUL |