BUGÜNDE YARINLAR
Eğitim yuvasını kucaklarken adımlarım,
Sevgi dolu yüzler sarıyor çevremi. Küçük gülücükler devleşiyor, yüzü yüzüme değince. Yüreği, benliği varvarlığı çoşkuyla şenleniyor. Biliyor, özlemimin öznesi onlar. Biliyorum, suladığım güller, nergisler, papatyalar. Coşkuyla mutluluğun kesiştiği bu duygu Soruyorum; hangi meslekte var? Sınıfa girince, Gözlerle kullanırız yüreğimizi. İçimde duyuyorum yavrularım, sevginizi. Düşle değil gerçekle, Kavga değil kardeşçe büyütüyorum. Dünü, bugünü, yarını öğretiyorum. Öğrenmeyi nakışlıyorum düşüncelerine Ata’mı işliyorum gönüllerine bir bir Bayrağımız diyorum, Rengini kanımda duyuyorum. Bir ses yükseliyor sınıftan Gür, azimli, cesur. Sorular yöneltiyor, öğrenmeye susamış dudaklar. İçimde boy veren ümitlerle, İşte diyorum; Gelecek nesiller örneği bunlar. Sevmeyi öğretiyorum onlara. ÇALIŞMAK KERE BAŞARMAK EDER YARINLAR Ata’yı inşa ediyorum yüreklerine. Bak diyorum; Önderimiz, yol göstericimiz var. Hâkimde yaşıyorum ben. Hekimde yaşıyorum. Aydınlık yüzlerde, hür düşüncede yaşıyorum. Gururla, onurla başım dik… Başöğretmenimin ilkelerini taşıyorum. (Öğretmenler Günü adına) Asuman AKIN |
Sevgi dolu yüzler sarıyor çevremi.
Küçük gülücükler devleşiyor, yüzü yüzüme değince.
Yüreği, benliği varvarlığı çoşkuyla şenleniyor.
Biliyor, özlemimin öznesi onlar.
Biliyorum, suladığım güller, nergisler, papatyalar.
Coşkuyla mutluluğun kesiştiği bu duygu
Soruyorum; hangi meslekte var?
seçki hak etmiş güzel dizelerinizi beyeni ile okudum kutlarım.