MÛNİSE
Bakışın çağlayandır vahdet akar Mûnise
Zülâlsin zehrâ kadar zirvelerdedir yuvan İncileşen duruşun güller takar Mûnise Sana varan yollarda erdem taşır karavan Akıl göbekler atar nikâhlar kıyar hikmet Hazîneler açılır paylaşılır ganimet Hiç dökülmez yaprağın zümrüt saçar Mûnise Nezâketin gülümser rûha koşar cân gibi Levent fidan dikilir sevgi açar Mûnise Saçların ulu çınar kutsallaşır ân gibi Tâze umut doğurur kovar ıztırapları Soluklanır âsuman çağırır mehtapları Gözlerin ferahlatır dertler solar Mûnise Zehir sunmaz mekânlar bahâne olur şerbet Ümitler şaha kalkar nûrla dolar Mûnise Vurulur şanlı mühür ölüverir ihânet Itır kokan caddeler âşıktır melikene Kıymetini bilenler hicret eder ülkene Sesindeki izzetle rahmet yağar Mûnise Kavgalar sona erer yıldızlaşır mahşerler Peşindeki gölgeler huzûr sağar Mûnise Ufku aydınlık kaplar sabâlaşır seherler Ey gülşenin kevseri ustanın mâidesi Fazîletinle kuşat sarsın bizi dîdesi (Kasım/2011) Dursun Tiftik |
Daim olsun.
Tebriklerimi şiirin ayak ucuna bırakıyorum.
Sağlıcakla.