Kırık İmge
şiirdir kendini anlatır kendinden başka
daha önce yürünmüş bu yolda kalan ayaklar altına gömülmeden terime iz olur ve üzerine kalıbımı bastığım kuruyan toprağın ölüme ıslanan yüzü serer döşeğini başucuma gece olur ölümsüzleşirim duruşumla oynaşırken parmakuçlarım değemeden senin kırılgan düşlerine yapmacık ellerime düşen uyku olur avucuma dökülmüş bir tutam senin terleyen saçın seni seviyorum sözcüğüne gülümseyen intiharım çokça da ağıta bölünmüş yastık olur |