Baktım şöyle aynaya gözlerim çok güzeldi
Elbette güzelleşir seni gördüğü zaman
Bir elim yanıyordu güle dokunan eldi
Ellerime vurmuştu yüreğimdeki duman

Dalmışım haberim yok, çok derin hülyalara
Kirpikler nöbetteydi atlatarak bir ara
Giriverdim içeri benziyordu hisara
Vurulduğum andı o fayda vermezdi aman

Diz çökerek önünde diller dökesim geldi
Uğrunda yüz bin sene çile çekesim geldi
Bir sözüne dünyayı toptan yakasım geldi
Yaktım yalnız kendimi böyle buyurdu sultan

Gözlerin şiir gibi, munis bakışın şiir
Gözlerden ılık ılık kalbe akışın şiir
Yüreğimde an be an odlar yakışın şiir
Her şey şiir kokuyor, şiir kokuyor cihan

Bugün ben daha yokum, bugün ben daha varım
Düşünemezdim bile benimle öbür yarım
Sen kıyamasan bile ben bu cana kıyarım
Gözünün ışığına kurban olmaz mı bu can

Ben kıyarım deyince intihar sanılmasın
Gönülde aşk olsun da mümkün mü yanılmasın
Kınayan dikkat etsin eldeyse yanılmasın
Kimler öğütülmedi boş kalmadı bu harman

Ey sevgili, sevgilim, tutulsun ağzım dilim
Her zerrem sana gider etseler dilim dilim
Yanlış yaparsam affet ben kendimde değilim
Kül oldum yana yana sensin içimde yanan

Ben razıyım bu hâle, sanma ki bu şikâyet
Yanmakta mutluluğum, yanmamaktır felaket
Sevda böyle bir şeymiş anladım ya nihayet
Allah’ım bu ne hâlmiş hicran üstüne hicran

Sarındım yalnızlığa, büründüm acıları
Geçmiyor ki bir türlü bağrımın sancıları
Cehennem ateşleri yaksın yalancıları
Yalancıdır vallahi kim derse aşka yalan

Aşk yalansa gerçek yok, âşık olan zaten tok
Çıksa kalır acısı yüreğe saplanan ok
Aşka düşsün dilerim, kim derse sevdaya yok
Nasıl olur bir görsün ışığa hasret zindan