MAHŞERE KALAN SEVDA
Sen bahar şarkıları söylerken şen ve şakrak
Ben solup giden yazın hicranına dalmışım Sen gönlünü eğle, gül, aldırma, keyfine bak! Ben sevda kıskacında zaten çok bunalmışım Vuslat ümidi yokmuş, yarınlar karanlıkmış Şu zavallı yüreğim her mihnete açıkmış Neden böyle bir sevda benim bahtıma çıkmış Mutluluk derslerinden hep sınıfta kalmışım Adına sevda denen bulutlar bana kanat Sevmekti becerdiğim bu âlemde tek sanat Sevildiğim zamanmış sürdüğüm tek saltanat Seni ece yapınca meğer ben kralmışım Hey gidi fani dünya, hey gidi olmaz rüya Düşlerim avutmuyor, mosmor kurduğum hülya Sevdayı tek yaşarım mutlu olurum gûya Yaşıyorum sanmıştım, anladım sanalmışım Sevda yürekte mahkûm, üstelik de müebbet Deliliktir diyorlar kendi kendine sohbet Söz vermişim kendime mahşerde bu muhabbet Şu sabırla melekten daha da kutsalmışım Haydi gönül seninle biz dağlara çıkalım Karlı dağlar üstünde aşk ateşi yakalım Şu anlamaz kullara hep yüksekten bakalım Anlasın dinleyenler nasıl bir masalmışım Sevgilim sen üzülme budur benim masalım Sen ece olarak kal, ne sultan ne kralım Gizli sevda yükünü yüklenen bir hamalım Öğrensin cümle âlem nasıl bir hamalmışım 28.05.2007 |
Sen ece olarak kal, ne sultan ne kralım
Gizli sevda yükünü yüklenen bir hamalım
Öğrensin cümle âlem nasıl bir hamalmışım
Sevgili hocam burada buluşmak ne güzel
usta kaleminizden çok güzel bir şiir okumanın ve size rastlamanın kıvancıyla
sevgi ve saygılarımla