KADIN
Ey, gönül bahçesinde salınan nazlı çiçek,
Derlerse de aldırma güzelliğin geçecek.

Kadın gönlü genç kalır, geçse de nice yıllar:
Rüyamızın gelini, hülyamızdaki bebek.

Binlerce şarkı, şiir saçının her teline,
Her makamdan söylendi: suzinak, nişaburek.

Çiçeksiz bahçe neyse; öyledir yokluğunuz,
Gülsüz kalan bahçeye şeyda bülbül ne gerek.

Aşka, sevgiye dair hislerin kaynağısın,
Sen aşkın timsalisin, sevda senden bir örnek.

Yanağın gülmüş senin, dudağın gül yaprağı,
Sana benzer her çiçek, balsın sen petek petek.

Cilve, işve naz, edâ yakışır yalnız sana,
Ya gönül çelen peri, ya gönül alan melek.

İnsanlığın zirvesi annelik makamıdır:
Cennet ayaklarında başın uzar arş’a dek.

Günler seninle kutlu, kalpler seninle mutlu,
Göz alan şerefiyle kadın kutsal, mübarek.

Sizler başımızda taç, bizler sizlere muhtaç,
Gönle sultan olanı öyle kolay mı övmek?

Halam, teyzem kardeşim, annem, kızım ve eşim
Sevgi, saygı, hepsine, selâm hepsine tek tek.