Bütün umutlarım yağmalanıyor, leş kargaları misali insanlar anne
Ahhh bir düşmeye gör, önce dostların başlıyormuş kemirmeye
Sonra sevdiklerin, en değerlilerin ve ne yazık ki ailen
Hadi babamı anladım da, sen neden yaptın bunu be annem bana...

Yüreğimdeki tüm uçurumlar kanıyor şimdilerde
Keşke yanındayken vursaydın beni
Acımazdı bu kadar kabuk bağlamamış yaralarım
Kanım bile rengini unuturdu vurduğun yerlerde annem...

İçimden tüm temiz duygularımla duâlar etmek geliyor senin için
Ellerimi kaldırıyorum yaradana affetsin diye seni
Annem için dediğimde, bildiklerimi bir anda unutuyorum
Duâ yarım kalıyor, sana dua bile edemiyorum artık annem...

Anne ve babalarından önce kabre giren evlatlar, gerçek hayatta
Anne ve babalarına şefaatçi olurlarmış bilir misin annecim
Ben şimdi gerçek dünyada sana şefaatçi olmak için çabalayacağım
Beni yaktılar, beni öldürdüler ama sen yanma diye o yorgun yüreğinle...