Yüreği her dem yağmur kokulu sevdiğim..
Söylesene...
Sensizlikmiydi benim kaderim...
Yoksun mu olacaktım buğulu gözlerinden...
Nasıl severim sensizlikte bu şehri..
Nasıl gezerim sen olmadan bu sokaklarda...
Nasıl unuturum gözlerini...
Nasıl öğrenirim sensiz yaşamayı...
Ben ki nefes almamı bile sana borçluyken...
Söyle nasıl nefes alırım şimdi...

Yalnızlığımın arkasına sığındım bu gece..
Örtsün istedim sensiz kalan yüreğimi...
Sarıp sarmalasın ayrılık ayazı vurmasın istedim...
Fırtına öncesi sensiz/likte ve sessiz/likte yüreğim...
Ateş düştüğü yeri yakıyormuş bilemedim...
Şimdi soğuğun buz kestiği yerdeyim..
Ellerim titriyor...
Üşüyorum yokluğunda...
Kimseler duymuyor
Kuytu köşede kalmış yüreğimin sesini...
Kimseler görmüyor
Yanağımdan süzülen gözyaşlarımı..
Ve kimseler olmuyor derdime çare....

Vuslatı beklerken kapatmamalıyım gözlerimi...
Seni böyle acıtmamalıyım..
yüreğine ateş düşmemeli benim gibi...
Kıyamam bir damla gözyaşına...
Akmamalı buğulu gözlerinden bir damla yaş...
Ben seni beklerken ölmemeliyim..
Böyle bitmemeli bizim sevdamız...
Bitmemeli...


Gel artık gel...
Yüreği her dem yağmur kokulu sevdiğim...
Gel...


...ASİYİM ASABİYİM...