yandaşa peşkeş,kamuda dağla taş,
kul hakkı yemek,şimdi çağdaş moda.
Figuran şu düzene,secdeli baş,
Din mi değişti,insanlık komada…

adını adalet koysan ne yazar,
insanı öldürmüş,kalblerdeki ruh...
hoşgörme azabı, paçadan sızar,
sürüleşmiş, ıslaha muhtaç güruh...

makam ateş,insan malın hamalı,
fırsat bu fırsat,kalb kara, göz kara.
kasa sende,ye bitir beytul-malı,
mühür elde,sana her yol ankara…

görmek bilmek, senin, asıl görevin,
tüyü bitmemiş, umutları yeme…
kazandın varsa,gönüllerde evin,
mayan bir damla su, ne oldum deme…

adalet, hakça paylaşmak değil mi?
makam aldınsa, ayet mi sözünüz..
kul hakkını yemek, zulüm değil mi?
fetva mı var,kızarmaz mı yüzünüz..

çağdaşız ya,silindi maneviyat,
katiller çoğaldı,zalimler azdı…
şu nesille, istikbale havlu at,
yer ya bu millet, yolunacak kazdı..

alışmış kul, hayrı hep peşin ister,
zerre kaybolmaz,mahşere kalan hak..
helalik kim verir,açıldı mı defter,
karayüzlü pişman,nar’a müstehak…

şeref dibe vurdu,haydi ağlasana,
Hakka giden yola, tuzaklar kurduk.
varlık makam, ölçü oldu insana,
eşşeğe çul diktik,selama durduk…

İşi ehline vermekte marifet,
Çekülü kayık terazin var, eyvah.
bu ne gaflettir,gel haramı bal et,
Ergeç hedef vurur,mazlumdaki ah…

adalet katili,at oynatır bak,
yetki almış,sürer zulüm dizgisi.
cehennem ateşini, şimdiden yak,
görüntü yok,bitti ufuk çizgisi….
Kas.11