söndür ask'imizin mumlarını
Firuze aşklarından uyandım
Ben bu atlasta bir seni sevdim Avuçlarımda öfkeli bir düşsün adını koysam sensizlik Hicranlarımi dok denizlere ask’la dolsun Suskularin hançeriyle dokun mecalsiz yüreğime Ah sevdalım gonul hicranim Türkümüz karışsın rüzgara Sahildeki göçmen kuşlar uçurtsun sevdamızı Söndür ask’imizin mumlarını Artik mecalsiz bir yitigim Hazin hikayemi toprak alsın sarsın bedenimi Ah sevdam,yosunlu gönül kütegim Umutsuzluk işgal etti benim bedenimi Soldu,kurudu fidanlarım Sandıkta siir’lerim enkaz Ayrılık gelir bakar kapıdan ansızın Gökyüzünün efendileri göründüler Senin hayalinin olduğu Her yer bana cennettir 14/11/2011 JANET KOHEN |