Hiçliğimdir şiirim.
Ben şiirleri yazarken,
Yarasanın ruhuyla yazıyorum. Gece karanlığında Geçeler benim, Baykuş benim. Saklı kentin Göçebe ruhunun Işığı süzülür kapımdan Mağaralarımdan Gürültü patırtı çıkaran kuşların, Asimile olmuş çığırtkan ruhu Dikilir ense köküme. Ben hangi memleketin öksüz çocuğuyum. Düşünürüm Kapısına taş atmışım ki, Aforoz edilmem ondan. Her geçe tanrı ile baş başa Kavuşuruz bir başka evrende İşte o zaman anlarım ki Ben bir hiç’im Mevsimler karın tokluğum Açlığım gitmez Göğün tarumar olmuş diye bildiğim Ama harikanın yıldız kaymaları Şükür’ün içinde bir hiç’im Hiçliğimdir şiirim. |