Gün Ola...Yasaklanmış duyguların en ucunda Yum gözlerini Alışsın karanlığa gecenin. Bir kuyu ki atıldığımız , öylesine Sızıyor duvarlarında kan Kesilmesi her an mümkün ayaklarının yerden Zemin kaygan. Kapalı panjurları Umuda açılan pencerenin. Varoluşun hemen ardından yazılmadıysa Yazılacaktır alnına avamlığın Değilsen haramî güruhundan. En uzak noktasındayız sevincin, mutluluğun Eksikse filizlenmesi Necabet tomurcuğu, şuurundan. Bata çıka acının iğneleri, bir gün Öğrenilecek elbet, yazılmadığı kaderin böyle Ve kederin bitimiyle ...bizimdir yarın Bizim olmalı Rahat bir nefes alması için, çocukların. ....... Şimdi elemle büyütülmüş arzu doruğunda Yeni, el değmemiş bir gül açacak Benim ellerim sende Seninkiler bende El ele, gönül gönüle Bitimsiz...sulanacak. Gün ola Bir mum aydınlatır karanlığı Otanır elbet, beşerdeki "Lilith"den olma kusur Yeter ki Tecrit edebilelim vandalizmi, barbarlığı Duyulmadan , İsrafil’in çalacağı, sûr. ******* kutbo |